شما هم با افرادی که هر چقدر تلاش می‌کنند اما هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرند، برخورد داشته‌اید؟ در علم مدیریت و ادبیات منابع انسانی، به این حالت، سندرم صندلی گهواره ای میگویند. در واقع این سندرم، کنایه‌ای…
شما هم با افرادی که هر چقدر تلاش می‌کنند اما هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرند، برخورد داشته‌اید؟ در علم مدیریت و ادبیات منابع انسانی، به این حالت، سندرم صندلی گهواره ای میگویند. در واقع این سندرم، کنایه‌ای است به تلاش‌های ظاهری افراد یک سازمان که در نهایت هیچ نوع خروجی مثبتی برای سازمان ندارند. درست مثل یک صندلی گهواره ای که مدام در حال تکان خوردن است اما از جای خود هیچ حرکتی نمی‌کند.
هرچند این سندرم در زندگی روزمره و فردی همه ما نیز قابل وقوع است و علی‌رغم تلاش‌های فراوانی که برای بهتر شدن اوضاع می‌کنیم، نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیریم بلکه در حال اتلاف انرژی، وقت و دیگر سرمایه‌های زندگی هستیم. به دلیل اهمیت بالای این موضوع و آثار منفی آن بر سازمان، در این مقاله از رشدانا قصد داریم ابعاد مختلف سندرم صندلی گهواره ای، دلایل ایجاد آن و روش های جلوگیری از ابتلا به این سندرم در سازمان را معرفی کرده و تا حد امکان به توضیح این پدیده بپردازیم.
کارکنان و حتی مدیران شرکت‌ها و سازمان‌هایی که گرفتار سندرم Rocking Chair هستند، در ظاهر در حال فعالیت و تحرک‌اند اما در واقع کار کردن فقط در ظاهر امر وجود دارد و در انتها هیچ نتیجه مثبت و سازنده‌ای نصیب شرکت نمی‌شود.
به بیان ساده‌تر، کارمندان به کار و فعالیت مشغول‌اند، انرژی زیادی هم صرف می‌کنند اما هیچ کار اثربخشی انجام نمی‌شود. برای درک بهتر این موضوع بهتر است از مثال دویدن روی تردمیل استفاده کنیم. هنگامی که بر روی تردمیل در حال دویدن هستید، حجم زیادی انرژی صرف می‌کنید و کالری فراوانی هم می‌سوزانید اما در واقع شما به جایی می‌رسید؟
متأسفانه بسیاری از افراد در شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف گرفتار همین وضعیت هستند. آن‌ها چه به صورت عمدی چه به طرز غیر آگاهانه، برای پیشرفت خودشان و سازمان در حال دویدن هستند، اما دویدنی که هیچ اثر و نتیجه‌ای برای آن‌ها نداشته و ممکن است کارکنان را دچار فرسودگی شغلی کند.
پرداختن به این موضوع که چنین پدیده‌ای در سازمان‌ها به چه دلایلی شکل می‌گیرد، دارای اهمیت بسزایی است. زیرا با شناخت علت‌ها و ریشه‌های شکل گیری هر پدیده، میتوان در جهت بهبود اوضاع و رفع مشکلات پیش آمده، گام برداشت.
کارشناسان منابع انسانی، در برخی از مواقع مدیران را علت اصلی سندرم صندلی گهواره‌ای میدانند اما واقعیت این است که کارمندان هم در ایجاد چنین حالتی سهیم و دخیل‌اند. ممکن است روش کار یک کارمند از همان ابتدا اشتباه بوده و این خاصیت سندرم مذکور است که مانند اپیدمی از یک کارمند به دیگر کارمندان سرایت کرده، سپس کل سازمان را مختل می‌کند.
با این حال، مدیرانی که از هوش و درایت کمی برخوردارند، ضمن عدم ارائه آموزش‌های مناسب، یک کارمند را سال‌ها در یک مقطع نگه می‌دارند. این مدیران مانع پیشرفت و همچنین به چالش کشیدن کارکنان شده و به این ترتیب، کارمندان دچار روزمرگی می‌شوند و هیچ گونه خلاقیتی برای پیشرفت نخواهند داشت.
هنگامی‌که کارکنان، گرفتار سندرم صندلی گهواره ای می‌شوند؛ توان و انگیزه خروج از سازمان و ترک شغل را ندارند. آن‌ها می‌پذیرند که هیچ تقصیری ندارند و این مدیران نالایق آن ها هستند که با بی‌توجهی به کارمندان باعث از بین رفتن انگیزه کارکنان شده اند.
این کارمندان، ریسک مسئولیت های جدید را نمی‌پذیرند، دائم غر میزنند، هیچ فعالیتی در جهت بهبود اوضاع نمیکنند و فقط روی صندلی گهواره ای، خود را بی هدف تکان می‌دهند و به همگان نشان می‌دهند که در حال کار کردن مداوم هستند! در هر صورت برای جلوگیری از این سندرم و بهبود اوضاع سازمان، در ادامه چند تکنیک کاربردی را به شما معرفی می‌کنیم.
ایده داشتن به مراتب بهتر از بی ایده بودن است و همه ما موظفیم که برای پیشرفت خود و محیطی که در آن مشغول به کار هستیم، خلاقیت به خرج دهیم. درست است که داشتن ایده به تنهایی موجب پیشرفت نمی‌شود و کافی نیست؛ اما با فکر کردن به این موضوع که چطور از وضعیت نامطلوبی که در آن گرفتار شده‌ایم، می‌توانیم بیرون بیاییم، اولین گام را برای بهبود اوضاع و خلاصی از سندرم صندلی گهواره ای برمی‌داریم.
حال که با استفاده از مهارت‌هایی مانند تفکر خلاقانه و همینطور تفکر انتقادی، ایده‌ها و راهکارهای مفیدی برای حل مسأله یافتید نوبت به عمل نمودن به آن‌ها است. کافی است که برای عملی کردن ایده های تان، اولین قدم را بردارید، هرچند کوچک!
به محض انجام قسمتی از کار، انگیزه میگیرید و در ادامه راه متوجه نواقص و نقاط قوت ایده‌ها و کارهای خود می‌شوید. برای رهایی از این سندرم، ممکن است به سال‌ها تلاش و تمرکز نیاز داشته باشید و برخی از افرادی که دچار این حالت شده‌اند، شما را از ادامه راه بازدارند. فراموش نکنید که حسرت فرصت‌های از دست رفته ممکن است آینده تان را نابود کند، پس به تغییرات مثبت، بله بگویید.
نه از تغییر در جهت مثبتش بترسید و نه از حرف های افرادی که مدام سعی می‌کنند با جملاتی شبیه جملات زیر شما را از عملی کردن ایده های تان بترسانند:
“همین حقوق برات بسه”
“بیشتر از بیمه و بازنشستگی دیگه چی میخوای که داری خودتو به آب و آتیش میزنی؟”
“فقط دیوانه‌ها دست به همچین کاری میزنن”
ممکن است بسیاری از اطرافیان تان، افرادی محافظه کار باشند که دائم در حال غر زدن بر روی صندلی گهواره ای‌شان هستند. به آن‌ها توجهی نکنید، با تلاش و باور به موفقیت حرکت کنید حتی اگر تنها بمانید.
سندرم صندلی گهواره ای (Rocking Chair Syndrome) از پدیده هایی است که اخیرا در علم مدیریت و مباحث منابع انسانی، مطرح شده است و متأسفانه سازمان‌های زیادی را نیز درگیر خود کرده است. در این سندرم، کارکنان یک شرکت کار می‌کنند، تحرک دارند اما کارشان همچون تکان خوردن بر روی صندلی‌های گهواره‌ای، فقط درجا زدن و کاملا بیهوده است.
به دلیل اهمیت این موضوع، ما در این مقاله از رشدانا، به جوانب مختلف این سندرم و راه های پیشگیری از آن پرداختیم. آیا شما هم تجربه این سندرم را در سازمان خود داشته‌اید؟ توانستید بر این حالت آسیب زا پیروز شوید؟ لطفا تجربیات خود را با ما و سایر دوستان‌تان به اشتراک بگذارید.
Human Resource Generalist
استخدام موفق با مدیر منابع انسانی محقق می شود
