این روزها ورود افراد به دنیای دیجیتال باعث شده که هرکس با هر میزان درآمد و بودجه‌ای که دارد، بتواند به راحتی کسب و کار خود را راه بیندازد. درواقع امروزه شروع یک استارتاپ نیازمند…
این روزها ورود افراد به دنیای دیجیتال باعث شده که هرکس با هر میزان درآمد و بودجه‌ای که دارد، بتواند به راحتی کسب و کار خود را راه بیندازد. درواقع امروزه شروع یک استارتاپ نیازمند سرمایه گذاران و بودجه‌های کلان نیست؛ چرا که استفاده از وب، راه اندازی مشاغل نوپا را بسیار آسان کرده است. در این میان افرادی هستند که برای داشتن یک شغل جدید ایده دارند اما سرمایه لازم را ندارند و یا اینکه دارای سرمایه کافی هستند، اما ایده‌ای برای راه اندازی کسب و کار ندارند. بنابراین به این دسته از افراد پیشنهاد می‌شود که با شخص دیگری همکاری و مشارکت کنند. در این مطلب قصد داریم تمامی آنچه که نیاز است درمورد قراردادهای استارتاپی بدانید را، شرح دهیم. اگر شما هم در آستانه راه اندازی یک استارتاپ با مشارکت دیگران هستید، توصیه می‌کنیم تا انتهای این مطلب از رشدانا همراه ما باشید.
در قسمت قبل توضیح دادیم که برای تشکیل یک استارتاپ، گاهی اوقات نیاز است تا ایده پردازان و سرمایه گذاران با کمک یکدیگر کار را پیش ببرند. اما نکته مهمی که در این بین وجود دارد این است که این موضوع به همین سادگی‌ها امکان پذیر نیست! درواقع این شراکت نیز مانند سایر فعالیت‌ها نیازمند رعایت قوانین حقوقی ویژه به خود است.
بنابر آنچه که گفته شد، قراردادهای استارتاپی تهیه و تنظیم می‌شوند تا بدین گونه از ایجاد اختلاف‌های احتمالی جلوگیری شود. قراردادهای استارتاپی با هدف کنترل بهتر روابط بین فردی در یک تیم، کاهش ریسک و پیش بینی چهارچوب روابط منعقد می‌شوند. لازم به ذکر است که هیچ تفاوتی ندارد که این قراردادها رسمی باشند و یا معمولی، بلکه تنها کافیست تا تمامی نکات لازم بین افراد شفاف سازی شوند.
قبل از اینکه شروع به انجام کاری کنید، بهتر است تمامی قوانین، نکات و شرایط مربوط به قرارداد استارتاپ و فعالیت‌های مربوط به آن را بدانید تا قادر باشید بهتر امور را کنترل کنید. این کار به شما کمک میکند تا دانش کافی برای ورود به استارتاپ را به دست آورید. در ادامه چند مورد از مهم‌ترین شرایطی که در قراردادهای استارتاپی باید به آن توجه داشته باشید را توضیح می‌دهیم.
برای هر شراکتی باید در ابتدا بدانید که دقیقا بر سر چه موضوعی قرارداد می‌بندید. همچنین باید در ابتدای کار شفاف سازی شود که چه میزان سرمایه وارد کار شده و هزینه‌ها به چه صورت محاسبه می‌شوند. گاهی اوقات افراد از سرمایه‌های غیر نقدی خود، مانند نیروی کار حرفه‌ای، برای همکاری در استارتاپ سرمایه گذاری می‌کنند که تمامی این موارد باید مشخص شوند.
این شرط به طور واضح مسئولیت‌های طرفین قرارداد را مشخص میکند. همچنین مسائل مربوط به حقوق هرکدام از افراد شرکت کننده در استارتاپ و یا مسائل محرمانه نیز در این بخش‌ها ذکر می‌شوند. در بندها و تعهدات باید به این نکته اشاره شود که طرفین نباید هیچ‌گونه مشارکتی با رقبا داشته باشند و نباید در پی راه اندازی شرکتی مشابه باشند.
نه تنها در قراردادهای استارتاپی، بلکه در تمامی قراردادها، زمان امر بسیار مهمی است. درواقع اگر زمان دقیقی مشخص نشود، کار بر روی روال و طبق برنامه ریزی پیش نمی‌رود. همچنین برای هر پروژه باید برنامه‌ای مشخص شود و تعیین شود که در هر زمان قرار است چه میزان از کار پیش برود. بدین ترتیب سود و ضرر طرفین نیز مشخص خواهد شد.
برای هر قراردادی ممکن است پیش بیاید که با ایجاد شرایطی خاص، امکان ادامه پیدا کردن کار وجود نداشته باشد. به همین دلیل در عقد قرارداد ضروری است که این شرایط خاص مشخص شوند. همچنین بهتر است برای فسخ، جریمه‌ای نیز در نظر گرفته شود.
در شکل گیری یک استارتاپ، افراد زیادی با جایگاه‌های متفاوت فعالیت دارند. بنابراین نیاز است تا هریک از افراد باتوجه به موقعیتشان قرارداد خود را امضا کنند. در ادامه با انواع قراردادهایی که در یک کسب و کار نوپا منعقد می‌شوند، آشنا خواهید شد.
هنگام ایجاد یک استارتاپ، هم بنیانگذاران یا موسسان آن مشخص می‌کنند که ایده اصلی چیست، چه کسانی بنیان‌گذار هستند، هرکدام از آنها چه نقشی را ایفا کرده و چه میزان از سرمایه متعلق به آنها است.
به منظور مدیریت بهتر یک استارتاپ، لازم است یک توافقنامه ویژه سهامداران تنظیم شود. در این قرارداد نیاز است تا به صورت واضح حقوق هریک از سهامداران و زمان استفاده از آن مشخص شود. این حقوق شامل: حق سهامداران را برای انتقال سهام، حق انحلال اول، بازپرداخت پس از مرگ یا ناتوانی و قدرت سهامداران برای مدیریت و اجرای راه اندازی را تعیین میکند. مهم است که بنیانگذاران شرایط واگذاری و یا فروش هر سهام رابرای آینده پیش بینی کنند.
برای اینکه یک استارتاپ روند رشد خود ادامه دهد، به این نیاز دارد که برای بخش های مختلف خود و در زمان های مشخص اقدام به گرفتن نیروی جدید و یا همکاری با فراد یا مجموعه های دیگر کند و برای اینکار نیازمند یک قرارداد حقوقی مشخص بین یک فرد و مجموعه می باشد، این قرارداد همکاری باید شرایط و ضوابط هر دو طرف را به روشنی تعیین کند.
مفهوم قرارداد عدم افشاء اطلاعات یا NDA یعنی اینکه از زمانی که یک کارمند یا سرمایه گذار ورود پیدا میکند در استارتاپ یا کسب و کار باید با امضاء یک قرارداد NDA روبرو شود. این قرارداد این امکان را می دهد که از ایده های بنیانگذاران و کارکنان و اطلاعات اختصاصی و مالکیت استارتاپ خود و هر چه در کسب و کار شما مفهوم اسرار تجاری دارد محافظت کنید.
برای پیشگیری از بروز هر گونه ،سوء برداشت و یا تناقض در اقدام و یا اختلاف در بین بنیانگذاران یک استارتاپ، همه افراد باید توافقنامه عملیاتی جامع را امضا نمایند. این توافقنامه باید ارتباط بنیانگذاران را معین کند، در واقع توافقنامه عملیاتی اجرای تمام کارهای آینده استارتاپ را ترسیم می کند و بیشتر درمورد شرایط اجرایی فعالیت ها صحبت می کند.
برای شروع به کار و شراکت در هر تیمی، نیاز است تا با عقد قرارداد، تمامی شرایط بررسی و شفاف سازی شوند. یکی از شراکت‌هایی که به این نوع قراردادها نیاز دارند، راه اندازی استارتاپ است. در واقع باتوجه به ضرب المثل (جنگ اول به از صلح آخر)، وجود این قراردادها سبب عدم ایجاد تنش‌های احتمالی بین اعضای تیم و پیشرفت امور به بهترین شکل ممکن می‌شود.
مطمئنا کسانی که این مقاله را مطالعه کرده‌اند میل دارند در مورد قراردادهای استارتاپی مطالب بیشتری را بدانند. درگارگاه های ما می‌توانید اطلاعات بیشتری را در مورد مهم ترین نکات کلیدی حقوقی قراردادهای استارتاپی کسب کنید را به شما ارائه خواهیم داد.
